Όλοι έχουμε ακούσει την ιστορία για τον «θείο Όσκαρ» και πώς το
εμβληματικό χρυσό αγαλματάκι πήρε το όνομά του.
Όμως το όσκαρ, ένα πραγματικό art deco κομψοτέχνημα - ο στιβαρός ιππότης με το τετράγωνο σαγόνι, τις ευθυτενείς πλάτες και τη χαρακτηριστική μύτη, δεν είναι ο Όσκαρ...
Η ζωή του Εμίλιο Φερνάντεζ μοιάζει με χολιγουντιανό παραμύθι. Γεννήθηκε στο Μεξικό το 1904 και μεγάλωσε κατά τη διάρκεια της επανάστασης. Μάλιστα ο ίδιος δεν τελείωσε ποτέ το σχολείο καθώς έγινε ηγετική προσωπικότητα των ανταρτών. Το 1925, συνελήφθη και καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλάκισης. Το έσκασε και πέρασε κρυφά τα σύναρα για το Λος Αντζελες.
Τότε ο Φερνάντεζ βρήκε δουλειά ως κομπάρσος στο Χόλιγουντ. Ηταν πολύ αγαπητός στους σταρς του βωβού και η Ντολόρες Ντελ Ρίο του έδωσε το παρατσούκλι «El Indio» και τον βοηθούσε να βρίσκει συνέχεια μικρούς ρόλους.
Μόνο που η Ντελ Ρίο ήταν τότε η γυναίκα του καλλιτεχνικού διευθυντή της MGM, Κέντρικ Γκίμπονς, στον οποίο είχε ανατεθεί το 1927 από την Ακαδημία να σχεδιάσει το χρυσό άγαλμα του βραβείου της. Ο Γκίμπονς είχε την ιδέα του ιππότη που στέκεται σε μία μπομπίνα από φιλμ και κρατάει ένα σπαθί. Εψαχνε όμως μοντέλο για να ποζάρει. Η Ντελ Ρίο του πρότεινε τον Φερνάντεζ. Κι έτσι κι έγινε.
Ο «El Indio» φυσικά εξελίχθηκε σ' έναν από τους πιο διάσημους σκηνοθέτες της Χρυσής Εποχής του μεξικανικού κινηματογράφου. Ποτέ όμως δεν επιβεβαίωσε ο ίδιος τον μύθο του Οσκαρ.
«Όλα τα στοιχεία που έχουμε για την εποχή επιβεβαιώνουν αυτή την ιστορία ως αληθινή» λέει η Ντολόρες Τίρνεϊ, καθηγήτρια Ιστορίας Κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο του Σάσεξ. «Οι γραμμές του προσώπου του αγάλματος, η σχέση του Φερνάντεζ με την Ντολόρες Ντελ Ρίο, η υπόθεση της επικής του ταινίας ''Maria Candelaria''...»
Ένα είναι σίγουρο: στην 50χρονη καριέρα του, ανάμεσα στις δόξες και τα βραβεία που γνώρισε (από το φεστιβάλ Καννών μέχρι πίσω στην πατρίδα του το Μεξικό), ο Φερνάντεζ δεν κέρδισε ποτέ ένα Οσκαρ. Ή ένα Εμίλιο.
Όμως το όσκαρ, ένα πραγματικό art deco κομψοτέχνημα - ο στιβαρός ιππότης με το τετράγωνο σαγόνι, τις ευθυτενείς πλάτες και τη χαρακτηριστική μύτη, δεν είναι ο Όσκαρ...
Η ζωή του Εμίλιο Φερνάντεζ μοιάζει με χολιγουντιανό παραμύθι. Γεννήθηκε στο Μεξικό το 1904 και μεγάλωσε κατά τη διάρκεια της επανάστασης. Μάλιστα ο ίδιος δεν τελείωσε ποτέ το σχολείο καθώς έγινε ηγετική προσωπικότητα των ανταρτών. Το 1925, συνελήφθη και καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλάκισης. Το έσκασε και πέρασε κρυφά τα σύναρα για το Λος Αντζελες.
Τότε ο Φερνάντεζ βρήκε δουλειά ως κομπάρσος στο Χόλιγουντ. Ηταν πολύ αγαπητός στους σταρς του βωβού και η Ντολόρες Ντελ Ρίο του έδωσε το παρατσούκλι «El Indio» και τον βοηθούσε να βρίσκει συνέχεια μικρούς ρόλους.
Μόνο που η Ντελ Ρίο ήταν τότε η γυναίκα του καλλιτεχνικού διευθυντή της MGM, Κέντρικ Γκίμπονς, στον οποίο είχε ανατεθεί το 1927 από την Ακαδημία να σχεδιάσει το χρυσό άγαλμα του βραβείου της. Ο Γκίμπονς είχε την ιδέα του ιππότη που στέκεται σε μία μπομπίνα από φιλμ και κρατάει ένα σπαθί. Εψαχνε όμως μοντέλο για να ποζάρει. Η Ντελ Ρίο του πρότεινε τον Φερνάντεζ. Κι έτσι κι έγινε.
Ο «El Indio» φυσικά εξελίχθηκε σ' έναν από τους πιο διάσημους σκηνοθέτες της Χρυσής Εποχής του μεξικανικού κινηματογράφου. Ποτέ όμως δεν επιβεβαίωσε ο ίδιος τον μύθο του Οσκαρ.
«Όλα τα στοιχεία που έχουμε για την εποχή επιβεβαιώνουν αυτή την ιστορία ως αληθινή» λέει η Ντολόρες Τίρνεϊ, καθηγήτρια Ιστορίας Κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο του Σάσεξ. «Οι γραμμές του προσώπου του αγάλματος, η σχέση του Φερνάντεζ με την Ντολόρες Ντελ Ρίο, η υπόθεση της επικής του ταινίας ''Maria Candelaria''...»
Ένα είναι σίγουρο: στην 50χρονη καριέρα του, ανάμεσα στις δόξες και τα βραβεία που γνώρισε (από το φεστιβάλ Καννών μέχρι πίσω στην πατρίδα του το Μεξικό), ο Φερνάντεζ δεν κέρδισε ποτέ ένα Οσκαρ. Ή ένα Εμίλιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου