Κατασκευάστηκε
στην Γιουγκοσλαβία το 1976 και εγκαταλείφθηκε σε ένα καναδικό λιμάνι
όταν οι ιδιοκτήτρια εταιρεία του χρεοκόπησε. Το κρουαζιερόπλοιο Lyubov Orlova αποτελεί έναν αναπάντητο μύθο του πώς μια στρατιά ποντικιών μπορεί να επιβιώσουν για χρόνια στη μέση του ωκεανού.
Μάλλον έχει βουλιάξει σε κάποια από τις φουρτούνες του βορείου Ατλαντικού.
Όπως βλέπουμε τα ρεύματα (που φαίνονται με πράσινα βέλη στον πλοηγικό χάρτη) ή θα το έχουν στείλει πάνω από τη Νορβηγία ή θα το έχουν στείλει στη Γροιλανδία, αν συνέχισε να πλέει. Είναι μακριά από τις ορθοδρομίες που ακολουθούν τα βαπόρια (είναι κοντά μόνο στις ορθοδρομίες από Σκωτία για Αμερική). Επίσης βλέπουμε από τις κόκκινες γραμμές ότι κατά 30% με 40% συναντάμε στην περιοχή κύματα με ύψος πάνω από 12 πόδια δηλαδή 3,6 μέτρα (οι κόκκινες γραμμές δείχνουν τα σημεία με την ίδια συχνότητα εμφάνισης κυμάτων με το ύψος αυτό) και όπως είδαμε στην προηγούμενη σελίδα το δελτίο τότε έλεγε για πάνω από 6,5 μέτρα κύμα.
«Πρέπει να έχει αυτή τη στιγμή αμέτρητους αρουραίους που τρώνε ο ένας τον άλλο για να επιβιώσουν», λέει στον βρετανικό Independent ο Βέλγος κυνηγός-διασώστης πλοίων, Pim de Rhoodes. «Βρίσκεται κάπου εκεί έξω. Θα καταφέρω να το βρω», συμπληρώνει.
Το
κρουαζιερόπλοιο-φάντασμα βρίσκεται κάπου στον βόρειο Ατλαντικό εδώ και
σχεδόν ένα χρόνο και, όπως λένε οι ειδικοί, πλησιάζει τις βρετανικές
ακτές. Τουλάχιστον αυτό πιστεύουν όσοι προσπαθούν να το εντοπίσουν στα
διεθνή ύδατα και να το κάνουν δικό τους.
Οι αρχές του νησιού Newfoundland προσπάθησαν
να το πουλήσουν για παλιοσίδερα –αξίας 600.000 λιρών- στη Δομινικανή
Δημοκρατία, όμως χάθηκε κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του εξαιτίας μιας
σφοδρής καταιγίδας.
Στη
συνέχεια, ασφαλίστηκε από το Atlantic Hawk, ένα σκάφος εφοδιασμού της
υπεράκτιας βιομηχανίας πετρελαίου, το οποίο κατάφερε ρυμουλκήσει το
πλοίο πριν αυτό παρασυρθεί και πάλι μακριά
«Είμαστε
ευχαριστημένοι που το πλοίο αυτό δεν συνιστά πλέον απειλή για τις
θαλάσσιες εγκαταστάσεις άντλησης πετρελαίου, το προσωπικό τους, και το
θαλάσσιο περιβάλλον», ανακοίνωσε το υπουργείο Μεταφορών του Καναδά.
Στις
12 και 23 Μαρτίου του 2013 εντοπίστηκαν δύο σήματα, πιθανότατα από
σωστικά σκάφη, ενώ μία εβδομάδα μετά ένα αγνώστου ταυτότητας αντικείμενο
πολύ κοντά στις ακτές της Σκοτίας, αναγνωρίστηκε στο ραντάρ.
Όλα
αυτά κάνουν όσους πασχίζουν να ανακαλύψουν την ακριβή του τοποθεσία, να
πιστεύουν πως η πρόσκρουσή του στις βρετανικές αρχές είναι ζήτημα
χρόνου. «Μπορεί να αντιμετωπίσαμε σφοδρές καταιγίδες το τελευταίο
χρονικό διάστημα, όμως το πλοίο είναι αρκετά μεγάλο για να βυθιστεί τόσο
εύκολα», λέει ο Chris Reynolds, επικεφαλής της ιρλανδικού λιμενικού.
«Γι’ αυτό και πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή».
Από
ότι λέει το BBC δεν ισχύει τίποτα και κανένας δεν έχει δει το κουφάρι
από περσι τον Απρίλη. Είχαν προσπαθήσει και κάποιοι Βέλγοι ναυαγοσώστες
να το μαζέψουν αλλά δεν βρήκαν τίποτα.
Οι τύποι που ψαχνουν αν βρουν που ειναι το βαπόρι έχουν αυτό το χαρτη με τις αναφορες μεχρι τον περασμένο Οκτώβρη (2013)Μάλλον έχει βουλιάξει σε κάποια από τις φουρτούνες του βορείου Ατλαντικού.
Όπως είδαμε στην προηγούμενη σελίδα τελευταία φορά είδαν το κουφάρι τον περασμένο Φλεβάρη (19-2-2013) στο στίγμα 49° 22,70' Β 044° 51,34' Δ και ειχε βγει σχετική προαγγελία. Από τότε μόνο σήματα από τα EPIRB ειχαν λάβει.
Σημείωσα το στίγμα αυτό με κόκκινο κύκλο στο παρακάτω απόσπασμα του
πλοηγικοί χάρτη του Βορείου Ατλαντικού και τον Μάρτιο (αφού το είδαν
τέλη Φλεβάρη)Όπως βλέπουμε τα ρεύματα (που φαίνονται με πράσινα βέλη στον πλοηγικό χάρτη) ή θα το έχουν στείλει πάνω από τη Νορβηγία ή θα το έχουν στείλει στη Γροιλανδία, αν συνέχισε να πλέει. Είναι μακριά από τις ορθοδρομίες που ακολουθούν τα βαπόρια (είναι κοντά μόνο στις ορθοδρομίες από Σκωτία για Αμερική). Επίσης βλέπουμε από τις κόκκινες γραμμές ότι κατά 30% με 40% συναντάμε στην περιοχή κύματα με ύψος πάνω από 12 πόδια δηλαδή 3,6 μέτρα (οι κόκκινες γραμμές δείχνουν τα σημεία με την ίδια συχνότητα εμφάνισης κυμάτων με το ύψος αυτό) και όπως είδαμε στην προηγούμενη σελίδα το δελτίο τότε έλεγε για πάνω από 6,5 μέτρα κύμα.
Χωρίς
πλήρωμα να μαζέψει τις διαρροές και τις ζημιές από τα κύματα και
προφανώς χωρίς να μπορεί να γυρίσει στον καιρό αφού και πλήρωμα να είχε
δεν είχε μηχανές υποθέτω ότι βούλιαξε σε κάποια φουρτούνα κι έμειναν τα
EPIRB μόνο.
Τα ίδια πανω κάτω λέει και ο διευθυντής της Ιρλανδέζικης Ακτοφυλακής υποναύαρχος Chris Reynolds.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου