Το «Abbey Road» κυκλοφόρησε στις 26 Σεπτεμβρίου του 1969 και περίπου ένα μήνα αργότερα, την 1η Νοεμβρίου, έφερε τους Beatles για 13η φορά στην κορυφή του βρετανικού πίνακα επιτυχιών. Ήταν το τελευταίο άλμπουμ που ηχογράφησαν ως συγκρότημα κι ένα από τα κορυφαία τους. Μεταξύ των 17 τραγουδιών που περιείχε, ιστορία έγραψαν το «Something» και το «Here Comes the Sun» του Τζορτζ Χάρισον.
Αρχικώς, υπήρχε η σκέψη ο δίσκος να ονομαστεί «Έβερεστ», με αφορμή τη μάρκα των τσιγάρων που κάπνιζε ο ηχολήπτης Τζεφ Έμερικ. Αν και τα θρυλικά «Σκαθάρια» φωτογραφήθηκαν για το εξώφυλλο με φόντο τα Ιμαλάια, τελικά ως τίτλος επελέγη το όνομα των στούντιο όπου έγιναν οι ηχογραφήσεις και ο ομώνυμος δρόμος ως φόντο για τη φωτογραφία του εξωφύλλου.
Η φωτογραφία στο εξώφυλλο δείχνει τα σκαθάρια να διασχίζουν μια διάβαση (την διασημότερη ίσως πλέον του κόσμου). Πρώτος ο Lennon φορώντας λευκό κουστούμι, ακολουθεί ο Starr στα μαύρα, ο McCartney επίσης με κουστούμι ενώ ο Harrison είναι ο μοναδικός που φορά τζιν. Παρατηρώντας κανείς το εξώφυλλο μπορεί να διαπιστώσει ότι ο McCartney είναι ξυπόλυτος, έχει διαφορετικό βηματισμό από τους άλλους τρεις και επιπλέον κρατά ένα τσιγάρο στο δεξί του χέρι παρόλο αριστερόχειρας. Επίσης αριστερά υπάρχει ένας σκαραβαίος παρκαρισμένος (ο οποίος ανήκε σε κάτοικο της περιοχής), ενώ δεξιά στο πεζοδρόμιο και δίπλα από ένα αυτοκίνητο της αστυνομίας στέκεται ένας περαστικός αμερικάνος τουρίστας (Paul Cole) ο οποίος αγνοούσε την συμμετοχή του στην περίφημη φωτογραφία μέχρι που είδε το εξώφυλλο του δίσκου. Τώρα τι σημασία έχουν αυτές οι λεπτομέρειες?? Μεγάλη αν διαβάσετε την συνέχεια της ιστορίας.
Όλα ξεκίνησαν στις 12 Οκτωβρίου του 1969 όταν ο ραδιοφωνικός παραγωγός Russ Gibb (στο WKNR-FM του Μίσιγκαν) δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από κάποιον που συστήθηκε ως Tom (αργότερα αναγνωρίστηκε ως Tom Zarski) και ο οποίος ανακοίνωσε πως ο Paul McCartney ήταν νεκρός, ζητώντας από τον Gibb να παίξει ανάποδα το Revolution 9 από το White Album. O Gibb (και πολλοί άλλοι μετά) ισχυρίστηκε πως άκουσε «Turn me on, dead man, turn me on, dead man, and turn me on, dead man ».
Αυτό ήταν.
Το «νέο» πήρε τεράστιες διαστάσεις και διαδόθηκε παντού μέσα σε ελάχιστο χρόνο και από ψίθυρος έγινε βοή (και φυσικά ο Gibb και ο σταθμός έγιναν διάσημοι). Η ιστορία (που στην ουσία κατασκεύασαν οι οπαδοί του γκρουπ) θέλει τον McCartney να έχει σκοτωθεί την Τετάρτη 9 Νοεμβρίου του 1966 όταν μετά από έναν καβγά με τους υπόλοιπους (τότε δούλευαν στο υλικό του Sgt Pepper's Lonely Hearts Club) πήρε το αυτοκίνητό του (Austin-Healey) έφυγε και στον δρόμο σκοτώθηκε. Το ατύχημα κρατήθηκε μυστικό με την συμβολή της αστυνομίας, του γκρουπ, της εταιρίας κλπ. Οι υπόλοιποι Beatles θέλοντας να καλύψουν το γεγονός (συμβολαία, εμφανίσεις κλπ) αντικατέστησαν τον Paul με τον William Shears Campbell, νικητή ενός διαγωνισμού για σωσίες του McCartney, από το Οντάριο. Πολλοί ισχυρίζονται ότι η ομοιότητα ναι μεν ήταν καταπληκτική αλλά χρειάστηκαν και μερικές πλαστικές επεμβάσεις στις οποίες όμως ξέχασαν να διορθώσουν την ουλή στο πάνω χείλος του «νέου» McCartney. Ο Campbell κατά μερικούς λέγεται Billy Shears (όπως ο ηγέτης του Sgt Pepper's Lonely Hearts Club Band) ή William Sheppard (κατά το κομμάτι "The Continuing Story of Bungalow Bill"). Όλα αυτά έρχεται να τα «επιβεβαιώσει» σύμφωνα με τους υποστηρικτές της συνωμοσίας “Paul Is Dead” και το εξώφυλλο του Abbey.
Ο Lennon (πάντα σύμφωνα με τον μύθο) φορά λευκά ως θρησκευτικός ηγέτης, ο Starr φορά κουστούμι υπευθύνου γραφείου κηδειών, ο Harrison τζιν σαν εργάτης διάνοιξης τάφων ενώ ο McCartney είναι ξυπόλυτος διότι δεν χρειάζεται πλέον παπούτσια (είναι νεκρός). Το αυτοκίνητο της αστυνομίας αντιπροσωπεύει την κάλυψη που οι αρχές παρείχαν στο γεγονός ενώ οι πινακίδες του Volkswagen Beetle (LMW 281F) υποδηλώνουν ότι ο McCartney θα ήταν 28 (28IF) αν ζούσε τον καιρό του Abbey Road και ότι η Linda πενθεί (LMW - Linda McCartney Weeps). Oι πινακίδες του αυτοκινήτου κλάπηκαν μετά την κυκλοφόρία του άλμπουμ ενώ το ίδιο πουλήθηκε σε δημοπρασία το 1986 και τώρα βρίσκεται στ μουσείο Autostadt στο Wolfsburg της Γερμανίας.
Την εικόνα αυτή αναπαρήγαγαν τα επόμενα χρόνια στους δίσκους τους πολλά άλλα συγκροτήματα, όπως οι Booker T. & the M.G.'s και οι Red Hot Chilli Peppers. Ο ίδιος ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ, θέλοντας να διασκεδάσει την όλη κατάσταση, κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 1993 το «Paul is live», ποζάροντας μόνος για το εξώφυλλο στην Abbey Road.
Τον Ιανουάριο του 2003, η επίμαχη φωτογραφία επανήλθε στο προσκήνιο, όταν με μία «διορθωτική» παρέμβαση, εταιρείες εκτύπωσης αφισών των ΗΠΑ διέγραψαν το τσιγάρο του Πολ Μακάρτνεϊ, προκαλώντας την αντίδραση της δισκογραφικής εταιρείας που έχει τα δικαιώματα της εικόνας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου