Οι Αμερικανοί αδελφοί Όρβιλ και Γουίλμπερ Ράιτ, εφευρέτες και πρωτοπόροι της αεροπορίας, πραγματοποίησαν την πρώτη πτήση διαρκείας με μηχανοκίνητο αεροπλάνο που μπορούσαν να ελέγχουν πλήρως.Οι αδελφοί Ράιτ ασχολήθηκαν με την αεροπορία την καταλληλότερη στιγμή. Η αεροδυναμική, η μηχανική των κατασκευών, η σχεδίαση μηχανών και η τεχνολογία των καυσίμων είχαν ήδη φθάσει σε τέτοιο επίπεδο ανάπτυξης, ώστε να μπορούν να συνδυαστούν για την παραγωγή μιας μηχανής που θα πετούσε στον αέρα.
Οι Ράιτ εργαζόμενοι σκληρά και με πείσμα, διαθέτοντας μεγάλο ταλέντο στη μηχανική, αποτελούσαν ιδεώδη περίπτωση για την τελική κατάκτηση του αέρα.
Ο Γουίλμπερ, όταν διάβασε για τα επιτυχημένα πειράματα που εκτελούσε στη Γερμανία ο Λίλιενταλ με ανεμόπτερα, υπήρξε ο πρώτος που έδειξε ενδιαφέρον για την ιδέα της μηχανοκίνητης πτήσης, κυρίως μετά το θάνατο του Λίλιενταλ. Το 1899 σκέφθηκε ότι για να κυβερνηθεί πλήρως ένα αεροπλάνο, πρέπει να διαθέτει συστήματα περιστροφής κατά τους τρεις άξονες.
Πριν επιχειρήσουν μηχανοκινήτες πτήσεις, οι αδελφοί Ράιτ προτίμησαν να μελετήσουν σε βάθος την πτήση του ανεμόπτερου. Κατασκεύασαν τότε τρία διπλανά ανεμόπτερα: το 1900, το 1901 και το 1902. Το πρώτο από αυτά πέταξε στο Κίτυ Χωκ και τα άλλα δύο στο Κιλ Ντιβάιλ Χιλς. Το τρίτο από αυτά ελεγχόταν πλήρως. Η κατασκευή κοι οι δοκιμές αυτών των ανεμόπτερων πλούτισαν σε σημαντικό βαθμό τις θεωρητικές γνώσεις και την πρακτική εμπειρία των αδελφών Ράιτ, οι οποίοι εν τω μεταξύ είχαν κατασκευάσει αεροδυναμική σήραγγα στο Ντέιτον, όπου πειραματίζονταν.
Πριν κατασκευάσουν και πετάξουν με το πρώτο μηχανοκίνητο αεροπλάνο τους, ξεπέρασαν δύο σημαντικές δυσκολίες: πρώτον, σχεδίασαν και κατασκεύασαν ικανοποιητικές έλικες, που δεν υπήρχαν ως τότε, και δεύτερον, σχεδίασαν και κατασκεύασαν κατάλληλο κινητήρα, επειδή οι κινητήρες των αυτοκινήτων που υπήρχαν τότε είχαν πολύ μεγάλο βάρος για να χρησιμοποιηθούν σε πτήση.
Το 1903, οι αδελφοί Ράιτ είχαν ετοιμάσει το πρώτο μηχανοκίνητο αεροπλάνο τους το ‘Φλάιερ Ι’ (Flyer I), αυτό που το ευρύ κοινό ονόμασε ‘Κίτυ Χωκ’ (Kitty Hawk). Το πρωί της 17ης Δεκεμβρίου 1903 πραγματοποίησαν την πρώτη στην ιστορία μηχανοκίνητη πτήση διαρκείας, πλήρως ελεγχόμενη.
Απογειώθηκαν από το οριζόντιο έδαφος αυτοδύναμα, χωρίς να χρειαστούν πρόσθετη βοήθεια. Η πρώτη αυτή πτήση είχε διάρκεια και το αεροπλάνο κάλυψε στον αέρα απόσταση 2,5 περίπου χιλιομέτρων.
Το βελτιωμένο ‘Φλάιερ ΙΙ’ (Flyer II), εφοδιασμένο με νέα μηχανή, πέταξε στο Ντέυτον το 1904. Το 1905 κατασκεύασαν το ‘Φλάιερ ΙΙΙ’ (Flyer III), το πρώτο αεροπλάνο που είχε πλέον και πρακτική (όχι μόνο πειραματική ) αξία, αφού μπορούσε να ελίσσεται ν α πετά σχηματίζοντας οχτάρια με μεγάλη ευχέρεια και να παραμένει σε πτήση για χρόνο μεγαλύτερο από 30 λεπτά.
Η άρνηση της ηγεσίας του Στρατού των ΗΠΑ να δεχθεί ότι οι αδελφοί Ράιτ ήταν σε θέση να τους πουλήσουν ένα ικανοποιητικό αεροπλάνο και ο φόβος της βιομηχανικής κατασκοπίας οδήγησαν τους Ράιτ στην απόφαση να μην ξαναπετάξουν, έως ότου υποστηριχθούν από την κυβέρνηση ή από κάποιους ιδιώτες. Αποτέλεσμα αυτής της απόφασης τους ήταν το γεγονός ότι δεν εξετέλεσαν ούτε μια πτήση κατά το χρονικό διάστημα από 16 Οκτωβρίου 1905 έως 6 Μαϊου 1908. Μέσα όμως στο διάστημα αυτό κατασκεύασαν πολλά νέα αεροπλάνα και μηχανές.
Τα νέα για τις επιτυχίες των αδελφών Ράιτ έφθασαν καις την Ευρώπη, για να ξεκινήσει και εδώ η διάδοση της αεροπορίας. Τοπ 1908, οι Ράιτ δέχθηκαν την πρόταση να κατασκευάζονται αεροπλάνα τους στην Ευρώπη μετά από άδειά τους. Στις ΗΠΑ, η ηγεσία του Στρατού δέχθηκε να αγοράσει αεροπλάνο των Ράιτ, υπό την προϋπόθεση ότι αυτό θα περνούσε επιτυχώς κάποιες δοκιμές που θα εκτελούσε ο Όρβιλ.
Μετά από μυστικές δοκιμαστικές πτήσεις στις ΗΠΑ, ο Γουίλμπερ πραγματοποίησε την πρώτη δημόσια πτήση με νέα αεροπλάνα στο Λε Μαν της Γαλλίας στις 8 Αυγούστου 1908. Συνέχισε τις πτήσεις επιδείξεων στο Ωβούρ μέχρι το τέλος του 1908. Κατά τους πέντε αυτούς μήνες, ο Γουίλμπερ πραγματοποίησε περισσότερες από 100 πτήσεις συνολικής διάρκειας μεγαλύτερης από 25 ώρες. Μετέφερε επιβάτες σε 60 τουλάχιστον περιπτώσεις, έκανε 7 πτήσεις με διάρκεια μεγαλύτερη της μιας ώρας η καθεμιά και τελείωσε κάνοντας ρεκόρ, με μια πτήση διάρκειας 2 ωρών και 20 λεπτών.
Το ίδιο έτος ο Όρβιλ έκανε στις ΗΠΑ εντυπωσιακές πτήσεις επιδείξεων. Αλλά στις 7 Σεπτεμβίου, κατά την διάρκεια μιας πτήσης στην Βιρτζίνια, ο κινητήρας του παρουσίασε μχανική βλάβη. Το αεροπλάνο έπεσε, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί ο Όρβιλ και να σκοτωθεί ο επιβάτης του, υπολοχαγός Τ.Ε Σέλβριτζ.
Οι αδελφοί Ράιτ προκάλεσαν επανάσταση στη μέχρι τότε υποτυπώδη πρακτική της ευρωπαϊκής αεροπορίας και έδειξαν στον κόσμο πώς κυβερνάται ένα αεροπλάνο στον αέρα. Το 1909 εδραίωσαν τη δόξα τους, καθώς ο Γουίλμπερ άρχισε πάλι να εκτελεί πτήσεις επιδείξεων στη Γαλλία και την Ιταλία. Ο Όρβιλ ξαναγύρισε στη Βιρτζίνια με το καινούργιο του αεροπλάνο και πέτυχε την υπογραφή συμβολαίου με τον Αμερικανικό Στρατό, ο οποίος απέκτησε το πρώτο στον κόσμο πολεμικό αεροπλάνο.
Οι αδελφοί Ράιτ κυριαρχούσαν στην παγκόσμια αεροπορία μέχρι το τέλος του 1909, κατασκευάζοντας αεροπλάνα τόσο για την Ευρώπη όσο και για τις ΗΠΑ. Παρά το γεγονός ότι κατασκεύαζαν βελτιωμένα αεροπλάνα κατά το 1910 και το 1911, οι Ευρωπαίοι είχαν ήδη αρχίσει να τους ξεπερνούν.
Ο Γουίλμπερ πέθανε από τύφο το 1912, αλλά ο Όρβιλ έζησε μέχρι το 1948 πραγματοποιώντας σημαντική προσφορά στην αεροναυτική. Η αεροπορία υπήρξε το μοναδικό πάθος στη ζωής τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου