Απάνθρωπα εγκλήματα γίνονταν πάντοτε. Εμείς απλώς γνωρίζουμε αυτούς που τιμωρήθηκαν για αυτά. Η λίστα των serial killers που έχουν περάσει στην ιστορία για τις αποτρόπαιες πράξεις τους είναι –δυστυχώς- ατελείωτη.Υπάρχουν όμως μερικοί που ξεχωρίζουν και κάνουν ακόμη τους ανθρώπους να ανατριχιάζουν στο άκουσμα του ονόματός τους.
Gilles de Rais (Γαλλία)
Αριθμός θυμάτων: υπολογίζεται από 80 μέχρι και 600
Ένας Γάλλος ευγενής που υπηρετούσε την πατρίδα του έχοντας ηγετική θέση στον στρατό της Ιωάννας της Λωραίνης (Jeanne d’Arc). Καταδικάστηκε για φόνο και βιασμό δεκάδων (κάποιοι λένε και εκατοντάδων) μικρών παιδιών.
Κυνηγούσε κυρίως νεαρά αγόρια. Οι συνεργοί του τα παγίδευαν κι ύστερα του τα παρουσίαζαν ένα ένα έτσι ώστε να διαλέξει το πιο όμορφο. Ξεφορτωνόταν τα πτώματα είτε θάβοντας είτε καίγοντάς τα.
Theodore Bundy (ΗΠΑ)
Αριθμός θυμάτων: τουλάχιστον 36
Τη δεκαετία του ’70, το όνομα του Theodore Bundy προκαλούσε ρίγη στην αμερικανική κοινωνία. Τα Μέσα τον αποκαλούν συχνά ως «το μοντέλο των κατά συρροή δολοφόνων» κι αυτό γιατί πριν δραστηριοποιηθεί αποτελούσε έναν άντρα- υπόδειγμα με εντυπωσιακό παρουσιαστικό και ευγενείς τρόπους.
Μία ερωτική απογοήτευση τον οδήγησε στη δολοφονική τρέλα και τον θυμό του εναντίον των γυναικών. Δραστηριοποιήθηκε στις Πολιτείες Utah, Oregon και Ουάσινγκτον όπου και παραμόρφωνε τα θύματά του. Στη συνέχεια, τοποθετούσε τα κεφάλια τους στον τοίχο του ως εκθέματα κι ύστερα κοιμόταν με τα υπόλοιπα σώματα μέχρι εκείνα να αποσυντεθούν.
Σε ηλικία 43 ετών, εκτελέστηκε στην ηλεκτρική καρέκλα αφού είχε παραδεχθεί πως ήταν ένοχος για τουλάχιστον 36 φόνους.
Herman Webster Mudgett (ΗΠΑ)
Αριθμός θυμάτων: άγνωστος
Γνωστός ως «H. H. Holmes», αποτελεί μία από τις πιο διεστραμμένες περιπτώσεις δολοφόνων. Ξεκίνησε δουλεύοντας σε ένα φαρμακείο όπου εξαπατούσε ανθρώπους πουλώντας ψεύτικα φαρμακευτικά προϊόντα, τα οποία ισχυριζόταν πως είχαν θεραπευτικές ιδιότητες. Τις απάτες του τις πήγε ένα βήμα παραπέρα όταν σκότωσε τον φαρμακοποιό και πήρε τη θέση του.
Χρησιμοποιώντας το κεφάλαιο της επιχείρησης αποφάσισε να χτίσει ένα ξενοδοχείο στη White City των ΗΠΑ προκειμένου να φιλοξενήσει τους επισκέπτες της μεγάλης έκθεσης World’s Fair. Το ξενοδοχείο αυτό ήταν μια δολοφονική απάτη.
Ο Mudgett κατάφερε να παγιδεύσει για μήνες τουρίστες στο ξενοδοχείο που ήταν ειδικά διαμορφωμένο με κρυφά περάσματα, καταπακτές και μπουντρούμια (σκότωσε όλους τους εργάτες για να κρατήσει τα σχέδια μυστικά). Οι άνθρωποι έχασαν τελικά τη ζωή τους από από ασφυξία μέσω θανατηφόρων αερίων και άλλα βασανιστήρια. Υπολογίζεται ότι στα τέσσερα χρόνια λειτουργίας του, το ξενοδοχείο έγινε «τάφος» για πάνω από 50 ανθρώπους.
Pedro Alonso López (Κολομβία, Περού, Εκουαδόρ)
Αριθμός θυμάτων: πάνω από 300
Η ιστορία του ανθρώπου αυτού είναι σοκαριστική. Μεγαλωμένος στο Εκουαδόρ από μια οικογένεια με 13 παιδιά, διώχτηκε από το σπίτι του όταν η μητέρα του τον είδε να παρενοχλεί τη μικρή του αδερφή. Ζώντας στους δρόμους, φέρεται να βιάστηκε επανειλημμένως από έναν άνδρα που του πρόσφερε αρχικά καταφύγιο.
Όταν κατάφερε να ξεφύγει, δέχτηκε να μπει σε ορφανοτροφείο. Αναγκάστηκε να δραπετεύσει όμως κι από εκεί επειδή, όπως ο ίδιος ισχυρίστηκε, ένας από τους δασκάλους τον έδενε και τον βασάνιζε.
Στα 18 του μπήκε στη φυλακή για μικροεγκλήματα. Εκεί βιάστηκε ομαδικά από άλλους κρατούμενους. Ο Lopez σκότωσε τους βιαστές τους καταλήγοντας για πολλά χρόνια στη φυλακή. Όταν τελικά βγήκε, μετακόμισε στο Περού και έβαλε στόχο να βλάψει νεαρά κορίτσια.
Σύμφωνα με τις καταθέσεις του ίδιου, μέχρι το 1978 είχε απαγάγει, βιάσει και τελικά σκοτώσει πάνω από 100 κορίτσια. Αργότερα μετακινήθηκε και πάλι στην Κολομβία κι ύστερα στο Εκουαδόρ, όπου φέρεται να σκότωνε κατά μέσο όρο τρία κορίτσια τη βδομάδα.
Συνελήφθη σε μια αποτυχημένη του προσπάθεια για απαγωγή. Ομολόγησε πως είναι ένοχος για πάνω από 300 περιπτώσεις φόνων αλλά κανείς δεν τον πίστεψε. Χρειάστηκε μια μεγάλη πλημμύρα, η οποία αποκάλυψε τους ομαδικούς τάφους που ο Lopez είχε δημιουργήσει ώστε να βρεθούν τα διαπιστευτήρια.
Σύμφωνα με το BBC, η αστυνομία της Κολομβίας τον άφησε ελεύθερο όταν αυτός έκτισε την 20ετή του ποινή.
Albert Fish (ΗΠΑ)
Αριθμός θυμάτων: άγνωστος
Ένας από τους διασημότερους δολοφόνους της ιστορίας, ο Albert Fish αποτελεί το «πρότυπο» του διεστραμμένου serial killer. Αποτελεί άλλωστε και την πηγή έμπνευσης του συγγραφέα που δημιούργησε τον χαρακτήρα του Hannibal Lecter. Η ιστορία του ξεκινά όταν ως καλοσυνάτος εργοδότης προσλαμβάνει τον Edward Budd.
Κερδίζοντας την εμπιστοσύνη της οικογένειάς του, τους πείθει να πάρει τη 10χρονη κόρη τους και να την πάει στο πάρτι της ανιψιάς του. Το πάρτι ήταν φυσικά πρόσχημα. Ο Fish πήρε το μικρό κορίτσι στο εξοχικό του, τη στραγγάλισε και τη διαμέλισε ώστε να πραγματοποιήσει μία από τις πιο αποτρόπαιες πράξεις της ιστορίας.
Ο Hannibal τη μαγείρεψε και έφαγε τα κομμάτια της όπως ένα κανονικό γεύμα. Η υπόθεση παρέμενε ανεξιχνίαστη μέχρι που έξι χρόνια αργότερα, ένα γράμμα έφτασε στην οικογένεια της μικρής, το οποίο έλεγε:
«Την έπνιξα και μετά την έκοψα σε μικρά κομμάτια ώστε να πάρω το κρέας στο δωμάτιό μου, να το μαγειρέψω και να το φάω. Μου πήρε εννιά μέρες να τη φάω ολόκληρο».
Ο Fish τελικά εντοπίστηκε από το γράμμα αυτό και συνελήφθη. Παραδέχτηκε πως μέσα σε 20 χρόνια, βασάνισε με τον ίδιο τρόπο πάνω από 400 παιδιά. Παραμένει ένας από τους πρώτους εγκληματίες που εκτελέστηκαν στην ηλεκτρική καρέκλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου