(διαβάστε την ολόκληρη και θα μείνετε με το στόμα ανοιχτό!!!)Ένας άντρας καθώς ψώνιζε στο σούπερ μάρκετ πρόσεξε την ηλικιωμένη που τον κοιτούσε επίμονα με μια θλιβερή έκφραση. Νιώθοντας άβολα προχώρησε στον διπλανό διάδρομο για να την αποφύγει. Αυτή όμως τον ακολούθησε και συνέχιζε να τον κοιτάζει.
Όταν τελικά τελείωσε τα ψώνια του βρέθηκε πίσω απο την ηλικιωμένη σε μια μεγάλη ουρά για το ταμείο. Το καροτσάκι της ήταν γεμάτο από προϊόντα, ενώ ο ίδιος είχε αγοράσει
πολύ λίγα πράγματα. Αυτή συνέχιζε να τον κοιτάζει, μέχρι που τελικά του μίλησε.
«Με συγχωρείς νεαρέ. Αλλά μοιάζεις με τον γιο μου, που τον έχασα πριν δυο εβδομάδες…» είπε και συνέχισε δακρύζοντας «…δηλαδή μου τον θυμίζεις…» σταμάτησε με ένα βογκητό. Καθώς ο ταμείας στη συνέχεια τοποθετούσε τα ψώνια της μέσα στις τσάντες γύρισε ξανά και του είπε «Θα ήθελα πολύ, σαν χάρη στο παιδί μου, αν μου έλεγες ‘Γεια σου μαμά’ τη στιγμή που θα φύγω. Μπορείς να το κάνεις; Θα με κάνει να νιώσω πολύ καλύτερα.».
Ο άντρας συμφώνησε. Και έτσι όταν η ηλικιωμένη σήκωσε τις τσάντες τις και πήγε να φύγει του έσκασε ένα μεγάλο χαμόγελο και αυτός είπε «Γεια σου μαμά!». Ο νέος άντρας χάρηκε πολύ για την αγαθοεργία του σε αυτήν τη γυναίκα.
Όχι όμως όταν άκουσε τον λογαριασμό από τον ταμία. «Μα τι λέτε» αποκρίθηκε, και έδειξε τη μικρή τσάντα του. «Η μητέρα σας είπε οτι θα πληρώνατε και τα δικά της ψώνια» του απάντησε ο ταμίας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου